Czy pies może wyczuć charakter innych ludzi? Czy ludzkie zachowanie wpływa na zachowanie naszego psa? Według tego badania szanse są: mało prawdopodobne.
Hoi Lam Jim, doktorant na Uniwersytecie Medycyny Weterynaryjnej w Wiedniu w Austrii, bada „ewolucję współpracy” między ludźmi i psami.
Sprawdź, czy potrafisz odczytać mimikę tych kotów!
Praca Hoi Lam ma na celu „dokonanie porównań między psami wychowanymi i żyjącymi w różnych środowiskach”. W jednym z badań starała się sprawdzić, czy psy tworzą „reputację” ludzi na podstawie tego, co robimy z nimi i wokół nich.
Badanie psów
Mając to na uwadze, Hoi Lam i jej zespół zorganizowali badanie w doskonale nazwanym Wolf Science Center. Tam zespół badawczy poddał dziewięć wilków i sześć psów dwóm próbom.
Najpierw psy obserwowały interakcję dwóch ludzi z innym psem. W teście jeden człowiek był „hojny” i swobodnie karmił psa przekąskami. I odwrotnie, „samolubny” człowiek wstrzymywał jedzenie. Następnie psy wzięły udział w bezpośredniej interakcji z dwoma innymi ludźmi. Ponownie, jeden był hojny, a drugi samolubny.
Podczas badania zespół analizował zachowanie psów w dwóch momentach. Zaczęli od testu, aby sprawdzić, do którego człowieka pies podejdzie po okresie obserwacji. Podobny test przeprowadzono po bezpośredniej interakcji psów z dwoma ludźmi.
Wyniki
Wyniki badania zostały opublikowane w ogólnodostępnym czasopiśmie PLOSONE.
Badanie sugeruje, że ani psy, ani wilki nie oceniają ludzi po bezpośrednim lub pośrednim kontakcie z „samolubnym” lub „hojnym” zachowaniem człowieka. Niemniej jednak, autorzy zauważyli, że wilki były „bardziej uważne na hojną osobę podczas fazy obserwacji, a niektóre psy i wilki preferowały hojnego partnera, przynajmniej po połączeniu pośredniego i bezpośredniego doświadczenia”.
Autorzy stwierdzają, że „kształtowanie reputacji” jest bardziej nieuchwytne niż sądzili i potrzebne są dalsze badania. Ponadto należy wziąć pod uwagę kontekst i etykę każdego przyszłego badania.
W międzyczasie Hoi Lam Jim planuje kontynuować swoje badania. W końcu ma nadzieję, że otworzy nowe możliwości w badaniach nad udomowieniem i ewolucją psów. I chociaż twój pies może nie zostać prywatnym detektywem w najbliższym czasie, ten nos może pewnego dnia uratować ci życie.
