Naukowcy zaangażowani w badania nad starzeniem się wyrażają swoje zaniepokojenie potencjalnym zakończeniem ważnego badania w tej dziedzinie – Dog Aging Project. Projekt ten badał zarówno psychiczne, jak i fizyczne aspekty starzenia się u około 50 000 psów, a także prowadził badania kliniczne nad lekiem, który mógłby wydłużyć życie zwierząt. Jednak, jak donosi Science, organizatorzy projektu obawiają się o prawdopodobieństwo utraty finansowania w tym roku z National Institute on Aging (NIA). NIA zapewnia co najmniej 90% rocznego budżetu projektu, wynoszącego obecnie około 7 milionów dolarów.
„To duża strata, jeśli ten projekt u psów nie będzie kontynuowany” – powiedział João Pedro de Magalhães, gerontolog z University of Birmingham. Twierdzi on, że duże, długo żyjące modele zwierzęce oferują ważne informacje na temat starzenia się ludzi. Biogerontolog Steve Austad z University of Alabama w Birmingham potwierdza to, mówiąc, że badanie to mogło być najbardziej pouczającym badaniem starzenia się poza ludźmi. Ani Magalhães, ani Austad nie biorą udziału w badaniach. Jednak 2-letni jamnik Austada jest uczestnikiem projektu.
Krowa próbuje wydostać się z rzeźni. Dzięki Bogu za to, co stanie się później 
Reklama
Organizatorzy walczą o utrzymanie badań nad starzeniem się psów
Zgodnie z The New York Times, organizatorzy projektu obawiają się o kontynuację jego finansowania, po miernych wynikach w zeszłorocznym wniosku o przedłużenie dotacji. Obecnie pracują nad zebraniem funduszy z różnych źródeł. Ponadto zainicjowali petycję, aby wezwać dyrektora National Institutes of Health do przywrócenia finansowania. Daniel Promislow, współdyrektor projektu i genetyk ewolucyjny z University of Washington (UW), stwierdził: „Robię wszystko, co w mojej mocy, aby utrzymać [projekt] w obecnej formie”.
Podczas gdy laboratoria koncentrujące się na badaniach nad długowiecznością wykorzystują głównie gryzonie i inne małe stworzenia, psy służą jako najbardziej wpływowe modele w badaniu biologii starzenia się, według Matta Kaeberleina. Wynika to z faktu, że dziesięciolecia badań weterynaryjnych dostarczyły naukowcom większej wiedzy na temat zmian zdrowotnych, jakim psy ulegają z czasem w porównaniu z gryzoniami. Ponadto, w przeciwieństwie do szczurów laboratoryjnych, psy żyją w takich samych warunkach jak ludzie i często cierpią na podobne choroby związane z wiekiem, w tym choroby serca i demencję. „To niezwykłe, jak wiele starzenie się psów uczy nas o starzeniu się ludzi” – mówi biochemik i genetyk Laura Niedernhofer z University of Minnesota, która nie jest częścią projektu.
To powiedziawszy, różni badacze i firmy wkroczyli na ten obszar badań. Projekt Vaika śledził stan zdrowia 103 emerytowanych psów zaprzęgowych przez pięć lat, aż do jego zakończenia. Badanie Golden Retriever Lifetime Study śledzi obecnie ponad 3000 Golden Retrieverów. Liczne firmy są w trakcie tworzenia terapii opóźniających starzenie się psów. Loyal – firma z siedzibą w San Francisco – uzyskała nawet wstępne zatwierdzenie od Food and Drug Administration dla swojego zastrzeżonego leku, choć szczegóły tego leczenia nie zostały ujawnione.
Jak rozpoczął się projekt starzenia się psów
(Zdjęcie: FatCamera | Getty Images)
Zainicjowany w 2014 r. projekt The Dog Aging Project aktywnie rozpoczął swoje badania dopiero w 2018 r., po otrzymaniu prawie 29 milionów dolarów 5-letniego grantu od NIA. Rodzice psów biorą w nim udział, wypełniając coroczne ankiety dotyczące zdrowia swoich pupili w celu monitorowania postępu ich fizycznego upadku. Ponadto niektóre psy przechodzą kompleksowe oceny, które obejmują dostarczenie DNA i innych próbek, a także testy poznawcze i testy mobilności. Do tej pory naukowcy zmapowali genomy 1000 psów i zebrali 14 000 próbek tkanek.
Opublikowane badania zapewniły wgląd w pogorszenie funkcji poznawczych psów, ich predyspozycje do nowotworów, wpływ ich wzorców żywieniowych na ich zdrowie i nie tylko. Co więcej, trwające badanie kliniczne ma na celu ustalenie, czy lek rapamycyna – znany z przedłużania życia gryzoni – może zrobić to samo dla psów. „Projekt dopiero zaczyna nabierać rozpędu” – powiedziała Kate Creevy z Texas A&M University, główny lekarz weterynarii.
Wysiłki mające na celu przezwyciężenie niepowodzeń w finansowaniu i planowanie na przyszłość
Pomimo wyzwań związanych z pandemią COVID-19, organizatorzy projektu wierzyli, że poczynili znaczne postępy w celu zapewnienia odnowienia grantu od NIA. Jednak ocena recenzenta była mniej pozytywna niż oczekiwano, prawie gwarantując, że spadnie poniżej progu odcięcia finansowania, według Promislowa. NIA nie ujawniła jeszcze odbiorców dotacji w tej rundzie, ale Promislow mówi: „Jest bardzo mało prawdopodobne, że NIA będzie w stanie sfinansować nas w tym cyklu”. Rzecznik NIA potwierdził, że agencja unika komentowania dyskusji na temat grantów.
Genetyk psów z Cornell University, Heather Huson, która nie jest powiązana z badaniem, podkreśla potrzebę długoterminowego wsparcia w takich projektach. „Potrzeba 5 lat, aby zacząć gromadzić dane” – powiedziała Huson. Uczestnicząc w projekcie Vaika, który został zamknięty w zeszłym roku, doskonale rozumie wyzwania związane z takimi inicjatywami. Projekt ten został poważnie dotknięty konfliktem między Rosją a Ukrainą, ponieważ jego główne finansowanie pochodziło od rosyjskich filantropów.
Liderzy Dog Aging Project poszukują obecnie alternatywnych źródeł finansowania, aby utrzymać projekt w nadchodzącym roku i zapobiec jego zamknięciu. Zamierzają ponownie ubiegać się o finansowanie NIA w 2025 roku. Ponadto Promislow, wraz z innymi organizatorami, zakłada fundację charytatywną. Dążą do zebrania od 40 do 50 milionów dolarów na fundusz wieczysty, aby zapewnić stałe wsparcie finansowe.
Huson ostrzega, że Vaika Project również próbował przekonać darczyńców do sfinansowania badań nad starzeniem się psów, ale nie odniósł sukcesu. Niemniej jednak, ona i inni mają nadzieję, że Dog Aging Project – który nieoczekiwanie stał się słabszym – można uratować.
