Dysplazja stawu biodrowego u psów występuje, gdy staw kulisty biodra nie rozwija się prawidłowo, co może skutkować kulawizną i bolesnym zapaleniem stawów.
W rzeczywistości dysplazja stawów biodrowych jest główną przyczyną kulawizny tylnych nóg psów, szczególnie u dużych ras, takich jak nowofundlandy, bernardyny, chesapeake bay retrievery i owczarki niemieckie. Szacuje się, że cierpi na nią od 20 do 40 procent psów dużych ras.
To Narodowy Dzień Pączka!
Jeszcze bardziej bolesne jest to, że ta choroba genetyczna może pojawić się od urodzenia, sprawiając, że niektóre bardzo młode psy są kulawe. Dla innych jest to długa droga w kierunku coraz mniejszej mobilności, ponieważ zdeformowany staw biodrowy powoduje, że kości ocierają się i zgrzytają zamiast płynnie się przesuwać.
Jednak w przypadku wielu psów istnieją sposoby leczenia, zapobiegania lub przynajmniej łagodzenia skutków dysplazji stawu biodrowego. Oto, co powinieneś wiedzieć o objawach, przyczynach i sposobach leczenia dysplazji stawu biodrowego u psów.
Objawy dysplazji stawów biodrowych u psów
(Zdjęcie kredytowe: Westend61 / Getty Images)
U psów urodzonych z dysplazją stawów biodrowych rozwój stawów biodrowych może początkowo wyglądać normalnie. Jednak pierwsze oznaki problemu pojawiają się zwykle, gdy pies ma od 4 miesięcy do 1 roku.
Psy mogą zacząć wykazywać oznaki bólu w biodrach podczas chodzenia lub biegania. Ich chód może się zmienić. Mogą mieć trudności ze wstawaniem, a gdy naciśniesz na zad, możesz zobaczyć opadającą miednicę.
Ze względu na nieprawidłowe zużycie stawu biodrowego, stan ten może się stopniowo pogarszać wraz z pełnym rozwojem układu kostnego psa.
W najgorszych przypadkach może to uniemożliwić psu chodzenie. Psy mogą być oporne na aktywność fizyczną, cierpieć na kulawiznę kończyn tylnych, która może być przerywana lub uporczywa, lub mieć nietypową postawę.
Ostatecznie może dojść do utraty masy mięśniowej w udach. Mięśnie ramion mogą ulec powiększeniu, ponieważ pies przenosi ciężar ciała na przednie łapy.
Przyczyny dysplazji stawów biodrowych u psów
Dysplazja stawów biodrowych u psów jest dziedzicznym zaburzeniem kości i stawów, które powoduje nieprawidłowy rozwój stawu biodrowego, chociaż czynniki środowiskowe również przyczyniają się do rozwoju i progresji choroby.
Psy ras dużych i olbrzymich są szczególnie genetycznie predysponowane do rozwoju dysplazji stawów biodrowych.
Budowa, struktura i funkcjonalność psiego stawu biodrowego są uderzająco podobne do ludzkich. W obu przypadkach biodro jest stawem kulistym. Kula to okrągła głowa kości udowej. Panewka jest wklęsłym wgłębieniem miednicy.
Dysplazja stawu biodrowego u psów występuje, gdy staw kulisty biodra nie rozwija się prawidłowo, co może skutkować kulawizną i bolesnym zapaleniem stawów.
W rzeczywistości dysplazja stawów biodrowych jest główną przyczyną kulawizny tylnych nóg psów, szczególnie u dużych ras, takich jak nowofundlandy, bernardyny, chesapeake bay retrievery i owczarki niemieckie. Szacuje się, że cierpi na nią od 20 do 40 procent psów dużych ras.
To Narodowy Dzień Pączka!
Jeszcze bardziej bolesne jest to, że ta choroba genetyczna może pojawić się od urodzenia, sprawiając, że niektóre bardzo młode psy są kulawe. Dla innych jest to długa droga w kierunku coraz mniejszej mobilności, ponieważ zdeformowany staw biodrowy powoduje, że kości ocierają się i zgrzytają zamiast płynnie się przesuwać.
Jednak w przypadku wielu psów istnieją sposoby leczenia, zapobiegania lub przynajmniej łagodzenia skutków dysplazji stawu biodrowego. Oto, co powinieneś wiedzieć o objawach, przyczynach i sposobach leczenia dysplazji stawu biodrowego u psów.
Objawy dysplazji stawów biodrowych u psów
(Zdjęcie kredytowe: Westend61 / Getty Images)
U psów urodzonych z dysplazją stawów biodrowych rozwój stawów biodrowych może początkowo wyglądać normalnie. Jednak pierwsze oznaki problemu pojawiają się zwykle, gdy pies ma od 4 miesięcy do 1 roku.
Psy mogą zacząć wykazywać oznaki bólu w biodrach podczas chodzenia lub biegania. Ich chód może się zmienić. Mogą mieć trudności ze wstawaniem, a gdy naciśniesz na zad, możesz zobaczyć opadającą miednicę.
Ze względu na nieprawidłowe zużycie stawu biodrowego, stan ten może się stopniowo pogarszać wraz z pełnym rozwojem układu kostnego psa.
W najgorszych przypadkach może to uniemożliwić psu chodzenie. Psy mogą być oporne na aktywność fizyczną, cierpieć na kulawiznę kończyn tylnych, która może być przerywana lub uporczywa, lub mieć nietypową postawę.
Ostatecznie może dojść do utraty masy mięśniowej w udach. Mięśnie ramion mogą ulec powiększeniu, ponieważ pies przenosi ciężar ciała na przednie łapy.
- Przyczyny dysplazji stawów biodrowych u psów
- Dysplazja stawów biodrowych u psów jest dziedzicznym zaburzeniem kości i stawów, które powoduje nieprawidłowy rozwój stawu biodrowego, chociaż czynniki środowiskowe również przyczyniają się do rozwoju i progresji choroby.
- Psy ras dużych i olbrzymich są szczególnie genetycznie predysponowane do rozwoju dysplazji stawów biodrowych.
- Budowa, struktura i funkcjonalność psiego stawu biodrowego są uderzająco podobne do ludzkich. W obu przypadkach biodro jest stawem kulistym. Kula to okrągła głowa kości udowej. Panewka jest wklęsłym wgłębieniem miednicy.
W prawidłowym stawie biodrowym gładka, zaokrąglona głowa kości udowej głęboko i ściśle przylega do panewki. Wytrzymałe więzadła pozwalają na szeroki zakres ruchu i wspólnie utrzymują staw razem.
W dysplastycznym stawie biodrowym głowa kości udowej pasuje luźno lub, w zależności od ciężkości stanu, może być całkowicie wysunięta z panewki. Kość oddzielająca się od stawu powoduje tarcie i, w miarę pogarszania się stanu, bolesne zapalenie stawów.
Niektóre czynniki, które mogą wpływać na ten stan, obejmują przyrost masy ciała i otyłość, złą dietę i masę mięśni miednicy. Nadmierny wzrost i ćwiczenia również mogą pogorszyć stan.
Niektóre diety opracowane dla szczeniąt dużych ras mogą pomóc w zapobieganiu nadmiernemu wzrostowi. Należy zapytać lekarza weterynarii o odpowiednią dietę dla psa dużej rasy.
Diagnoza dysplazji stawów biodrowych u psów
(Zdjęcie kredytowe: andresr / Getty Images)
Jeśli zauważysz, że Twój pies ma trudności z normalnym chodzeniem lub bieganiem przez dłuższy czas (nie tylko przez dzień lub dwa), nadszedł czas, aby udać się do lekarza weterynarii w celu postawienia właściwej diagnozy.
Jedyną niezawodną metodą diagnozowania dysplazji stawu biodrowego jest prześwietlenie miednicy w celu zbadania struktury stawu biodrowego.
Ponieważ szczeniak urodzony z genetyczną predyspozycją do dysplazji stawów biodrowych będzie wydawał się mieć normalne biodra we wczesnych stadiach rozwoju, weterynarz prawdopodobnie zaleci poczekanie do ukończenia 2 roku życia na pełne badanie rentgenowskie.
Oczywiście każda sytuacja jest inna, dlatego należy zwrócić się do lekarza weterynarii, gdy tylko zauważy się problem.
- Wykonanie skutecznego zdjęcia rentgenowskiego, które pozwoli weterynarzowi na postawienie właściwej diagnozy, może wymagać uspokojenia lub znieczulenia psa.
- Weterynarze zazwyczaj oceniają stan zdrowia stawu biodrowego i stopień dysplazji w następujący sposób:
- Doskonały: Biodro jest normalne i w pełni sprawne. Głowa kości udowej ściśle przylega do dobrze uformowanej panewki stawu biodrowego z minimalną przestrzenią między głową kości udowej a panewką.
- Łagodna dysplazja stawu biodrowego: Odległość między kulą a panewką stawu biodrowego zwiększa się, ponieważ więzadła, które utrzymują je razem, ulegają rozerwaniu i zaczynają się rozciągać, zmniejszając stabilność stawu.
- **Umiarkowana dysplazja: Zaokrąglona głowa kości udowej ledwo mieści się w panewce, a zmiany artretyczne stają się widoczne, takie jak częściowa lub sporadyczna kulawizna lub ból podczas biegania lub poruszania się.
- Ciężka dysplazja: Głowa kości udowej jest całkowicie wysunięta ze stawu. Pies może nie być w stanie chodzić lub robić to z wielkim trudem.
- Leczenie weterynaryjne
