Kokcydia u psów to schorzenie żołądkowo-jelitowe, które odnosi się do biegunki o szczególnie nieprzyjemnym zapachu. Kał jest często opisywany jako pachnący jak grzyb.
Stan ten jest wynikiem pasożyta znanego jako Cystoisospora spp, czasami określanego również jako Isospera, który infekuje przewód pokarmowy psa.
Jeśli zauważą Państwo oznaki, że Państwa pies cierpi na nietypową biegunkę, należy skonsultować się z lekarzem weterynarii w celu uzyskania właściwej diagnozy i porady. Oto, co powinni Państwo wiedzieć o objawach, przyczynach i sposobach leczenia kokcydiozy u psów.
Objawy kokcydiozy u psów
Kokcydia u psów mogą wywoływać szereg objawów. Niektóre z najczęstszych objawów obejmują
- Wodnista biegunka
- Utrata masy ciała
- Krwawa biegunka
- Wymioty
- Unikanie jedzenia
- Odwodnienie organizmu
Przyczyny kokcydiozy u psów
(Zdjęcie kredytowe: shironosov/Getty Images)
Przyczyną kokcydiozy u psów jest pasożyt psi Cystoisospora spp. Główne sposoby, w jakie pies może wejść w kontakt z pasożytem, to interakcja z zakażoną glebą lub odchodami.
Chociaż inne zwierzęta mogą przenosić te pasożyty, choroba jest uważana za specyficzną dla żywiciela, więc jest mało prawdopodobne, aby pies zaraził się nią poprzez spożycie zainfekowanych odchodów innego gatunku, takiego jak kot lub owca.
Leczenie weterynaryjne
Jeśli podejrzewają Państwo, że u psa rozwinęła się kokcydioza, lekarz weterynarii będzie chciał zapytać o ostatnią aktywność psa i potencjalną ekspozycję na zakażoną glebę lub odchody. Weterynarz może również przeprowadzić analizę kału psa w celu potwierdzenia diagnozy.
Leczenie polega na pozbyciu się pasożytów. Może to obejmować kurację lekową, przy czym weterynarze często zalecają zatwierdzony przez FDA lek sulfadimetoksynę.
Jak zawsze, jeśli weterynarz przepisze psu jakikolwiek lek, ważne jest, aby trzymać się dokładnych instrukcji dotyczących dawkowania i częstotliwości oraz ukończyć pełny cykl leczenia.
Ogólnie rzecz biorąc, mogą Państwo pomóc chronić swojego psa przed tą chorobą, szybko sprzątając jego kupę i trzymając go z dala od obszarów, w których występują ogniska choroby.