Szczepienia psów to ważny sposób ochrony zdrowia naszych pupili. Jednak coraz częściej odpowiedzialni rodzice zadają pytania, aby móc podejmować świadome decyzje dotyczące tego, co jest najlepsze dla ich zwierząt.
Być może chcą Państwo dowiedzieć się więcej na temat szczepień psów, ale nawet krótkie badanie ujawnia wiele sprzecznych opinii. Istnieją bardzo spolaryzowane punkty widzenia, które wywierają presję na kochających rodziców zwierząt domowych, wywołują poczucie winy u tych, którzy nie szczepią, lub oczerniają rodziców zwierząt domowych, którzy to robią.
Prawda jest bardziej subtelna i zniuansowana niż większość tych argumentów. Tylko będąc dobrze poinformowanym, rodzic psa może podjąć decyzję właściwą dla swojego zwierzaka. Oto wyważony wgląd we wszystko, co powinni Państwo wiedzieć o szczepieniach psów, oparty na faktach.
Zalety szczepienia psów
Ogromną zaletą szczepień jest to, że chronią one przed chorobami zagrażającymi życiu. Zbyt łatwo jest zapomnieć o bólu serca, zanim pojawiły się szczepienia przeciwko nosówce i parwowirozie. Wystarczy jednak pomyśleć o rozpaczliwej potrzebie szczepionki na COVID-19, aby docenić, jak przełomowa może być ta ochrona.
Jeśli chodzi o choroby zakaźne, ciekawski szczeniak to burza doskonała. Nie dość, że to puchate maleństwo chce wszystko wąchać, lizać i jeść, to jeszcze jego układ odpornościowy jest słaby: duża ekspozycja na robaki i słaby system obronny – dlatego szczepienia szczeniąt są tak ważne.
Jednak szczepionki są ofiarami własnego sukcesu. Człowiek może nie widzieć potrzeby ochrony swojego zwierzaka, jeśli nie zna nikogo, kogo pies chorował na nosówkę.
W tym tkwi ironia, ponieważ gdy wiele psów jest zaszczepionych, zmniejsza to ryzyko rozprzestrzeniania się choroby w psim parku. Jest to tak zwany efekt „zdrowia stada”, w którym szczepienie większości zwierząt ma działanie ochronne na nieszczepione.
Może to dawać ludziom fałszywe poczucie bezpieczeństwa, co jest niepokojące, ponieważ choroby te nadal istnieją.
Ryzyko związane ze szczepieniami psów
(Zdjęcie kredytowe: Julia Christe/Getty Images)
Wszystko w życiu wiąże się z pewnym ryzykiem. Nawet woda jest niebezpieczna, jeśli pije się jej za dużo.
Szczepionki mogą powodować i powodują złe skutki u niektórych psów, ale na szczęście są one zwykle łagodne lub krótkotrwałe; chociaż są wyjątki.
Reakcje poszczepienne obejmują:
- Powszechne – (dotykające jednego na dziesięć psów): Miękki guzek w miejscu wstrzyknięcia, który zwykle ustępuje samoistnie po kilku tygodniach.
- Rzadko – (dotyczy jednego na 1000 psów): tymczasowy brak energii i utrata apetytu.
- Bardzo rzadkie – (występujące u mniej niż jednego na 10 000 lub mniej psów): choroba o podłożu immunologicznym lub alergiczna reakcja wstrząsowa.
Zachowanie perspektywy ryzyka
To właśnie te bardzo rzadkie reakcje wywołują sensacyjne nagłówki i sprzeciw wobec szczepionek. Ważne jest jednak, aby spojrzeć na to z odpowiedniej perspektywy.
Proszę pomyśleć o tym w ten sposób: dzięki szczepieniom 9 999 na 10 000 psów jest chronionych przed potencjalnie śmiertelnymi chorobami, z którymi mogą się zetknąć. To pewnik.
Ludzie, którzy decydują się nie szczepić, eliminują ryzyko wystąpienia poważnej reakcji jeden na 10 000, ale pozostawiają zwierzę narażone na powszechne choroby o wysokim wskaźniku śmiertelności.
Dla tych, którzy nadal czują się nieswojo z powodu poważnych skutków ubocznych, których rzeczywiście nie należy lekceważyć, proszę rozważyć następujące kwestie:
- Reakcje wstrząsu alergicznego występują, gdy uczulona osoba jest narażona na coś, na co jest uczulona. Może to być osoba z alergią na orzechy lub pies po użądleniu przez pszczołę. Niektóre rzadkie osoby reagują na szczepionki, ale szczepienie samo w sobie nie jest niebezpieczne.
- Reakcje wstrząsu alergicznego można odwrócić, jeśli są szybko leczone. Jednak nieleczone, na przykład jeśli szczepionka została podana w domu bez pomocy weterynarza, mogą być śmiertelne.
- Podejrzewa się, że u niektórych osób szczepienie może wywołać chorobę o podłożu immunologicznym, taką jak zapalenie wielostawowe lub zniszczenie czerwonych krwinek. Jednak obecnie istnieje niewiele danych na poparcie tej tezy. Jeśli Państwa zwierzę cierpiało w przeszłości na choroby o podłożu immunologicznym, lekarz weterynarii może odradzić szczepienie, aby zachować ostrożność.
Rozsądne stosowanie szczepionek
(Zdjęcie kredytowe: fstop123/Getty Images)
Faktem jest, że weterynarze chcą jak najlepiej dla swoich pacjentów. Mając to na uwadze, przyjmują racjonalne podejście do szczepień, oparte na dowodach.
Oznacza to zadawanie i odpowiadanie na podstawowe pytania, takie jak:
- Na jakie choroby może być narażony ten pies?
- Jaki jest styl życia psa i ryzyko kontaktu z chorobą?
- Jak długo trwa ochrona?
To z kolei wpływa na to, przeciwko jakim chorobom pies jest szczepiony i jak często powtarzane są szczepienia przypominające. To właśnie weterynarz rozumie przez „protokół szczepień”.
Większość weterynarzy ocenia ryzyko dla każdego osobnika, a następnie odpowiednio go szczepi.
Ocena ryzyka u psa
Pies myśliwski wyławiający ptactwo wodne z jeziora jest narażony na inne ryzyko niż Chihuahua noszony w torebce. Podczas gdy ten pierwszy powinien zostać zaszczepiony przeciwko leptospirozie – infekcji przenoszonej przez wodę – chihuahua na obszarze niskiego ryzyka może tego nie potrzebować.
Czynniki wpływające na ryzyko związane z poszczególnymi futrzanymi przyjaciółmi obejmują
- Ich wiek
- Ich stan zdrowia
- Regularne kontakty z innymi psami
- Choroby powszechne w miejscu zamieszkania
- Choroby powszechne w miejscach, które odwiedzają na wakacjach
- Ich aktywność i styl życia
Być może pytają Państwo: „Jak to się ma do rzeczywistości?”.
Na przykład zdrowy pies, który rzadko opuszcza podwórko, jest narażony na niskie ryzyko zarażenia się kaszlem kenelowym i dlatego niekoniecznie potrzebuje szczepienia przeciwko niemu.
Jednak pies z poważną wadą serca, który uczęszcza do przedszkola dla psów, skorzystałby ze szczepienia przeciwko kaszlowi kenelowemu, ponieważ ryzyko jego narażenia jest wysokie.
Szczepienia podstawowe i dodatkowe
(Zdjęcie kredytowe: SerhiiBobyk/Getty Images)
Niektóre szczepionki są niezbędne, a nawet wymagane przez prawo w przypadku wścieklizny, podczas gdy inne są bardziej możliwe. Są one znane jako szczepionki podstawowe (niezbędne) i inne niż podstawowe (opcjonalne).
Celem tego rozróżnienia jest uniknięcie niepotrzebnych szczepień poprzez wybranie tych, które są istotne dla każdego psa.
Poniżej znajduje się lista szczepień podstawowych, które powinien otrzymać każdy pies, oraz szczepień nieobowiązkowych, które psy mogą otrzymać w indywidualnych przypadkach:
- Szczepionki podstawowe
- Wirus nosówki psów
- Wścieklizna
- Parwowirus psów
- Adenowirus psów
- Szczepionki inne niż podstawowe
- Leptospiroza – ta szczepionka jest gorącym tematem, a niektórzy weterynarze zalecają ją jako szczepionkę podstawową.
- Wirus paragrypy psów
- Bordetella bronchiseptica
- Wirus grypy psów
- Borelioza
Maksymalizacja korzyści i minimalizacja ryzyka
Protokoły szczepień są dostosowane do poszczególnych zwierząt. Oznacza to podawanie tylko niezbędnych składników i tylko wtedy, gdy jest to konieczne.
Częstotliwość zależy od choroby. Tak więc szczepionki przeciwko leptospirozie należy podawać co roku, ponieważ ochrona trwa tylko rok, podczas gdy szczepionki przeciwko nosówce lub parwowirozie można podawać co kilka lat.
Rozsądny harmonogram szczepień szczeniąt
(Zdjęcie kredytowe: opublikowane za zgodą PetCare.com.au)
Szczepionki przypominające czy miana krwi?
Być może zastanawiają się Państwo teraz: „Dobrze, zamiast podawać rutynowe szczepienia przypominające, dlaczego nie wykonać najpierw badań krwi, aby sprawdzić, czy psy mają przeciwciała i nie potrzebują kolejnego szczepienia?”.
Testy miana przeciwciał mają swoje miejsce dla niektórych pacjentów, takich jak ci, którzy wcześniej mieli reakcję alergiczną na szczepionkę. Mogą one jednak rodzić więcej pytań niż odpowiedzi.
Miana przeciwciał mierzą odpowiedź immunologiczną organizmu, więc dodatnie miano oznacza, że pies ma stałą ochronę przed tą chorobą.
Brzmi prosto? Gdyby tylko… Oto łamigłówka, która skłoni Państwa do zastanowienia się: Kiedy szczepionka dla psa staje się wymagalna, weterynarz pobiera krew i stwierdza, że pies ma dodatnie miano przeciwko nosówce. Jak długo pies pozostaje chroniony?
Odpowiedź? Nikt tego nie wie. Może się zdarzyć, że ochrona będzie trwała przez kolejne dwa, trzy, cztery, a nawet osiem miesięcy. Ale jeśli ich odporność słabnie, w następnym miesiącu ich miano może być ujemne.
Jedynym sposobem, aby się tego dowiedzieć, jest powtarzanie testu, co oznacza dodatkowy stres dla psa i koszty dla rodzica zwierzęcia.
Krótko mówiąc, dodatnie miano jest jedynie dowodem ochrony w momencie pobrania próbki i nie mówi nam nic o przyszłości.
I na koniec, osobiste ujawnienie
Jako weterynarz i rodzic zwierzęcia rozważyłem ryzyko i nie waham się zaszczepić mojego psa.
Łatwo jest zblazować się ryzykiem związanym z parwowirusem, nosówką lub leptospirozą, dopóki nie zobaczy się psa chorego na jedną z tych niebezpiecznych chorób.
Widziałem psa chorego na Lepto, który poprzedniego dnia czuł się dobrze, ale rano zasłabł i zmarł przed 15:00 z powodu wstrząsu krążeniowego spowodowanego krwotocznymi wymiotami i biegunką, co doprowadziło do katastrofalnej niewydolności wątroby i nerek.
Osobiście wiem, że ryzyko istnieje, a mój aktywny pies w pewnym momencie się z nim zetknie. Chorobom tym można zapobiegać poprzez szczepienia, więc właśnie to robię. Jak bardzo jest Pan skłonny do ryzyka?
